جلسه اول شب نوزدهم ماه مبارک رمضان 17/6/88
در این جلسه استاد شجاعی ابتدا با ذکر این حدیث شریف از نبی اکرم «صلی الله علیه و آله و سلم» که «إنّ الله تبارک و تعالی یُبغض کل عالم بالدنیا و جاهل بالآخرة»؛ خداوند تبارک و تعالی هر عالم به دنیایی را که جاهل به آخرت باشد ؛ دشمن می‌دارد.درباره اهمیت آگاهی داشتن از عالم آخرت مطالبی ارائه نمودند :کسی که پیامبر «صلی الله علیه و آله و سلم» می‌گوید منفور خداوند است، به این معنا نیست که خدا بگوید از تو بدم می‌آید، بلکه اساساً کسی که جاهل به آخرت است مسیری را طی می‌کند که خود به خود مورد بغض خدا قرار می‌گیرد و با توجه به سخن گهر بارحضرت علی «علیه‌السلام» که «أقرب الشیء الأجل»؛ نزدیک‌ترین چیز به انسان «أجل» است ؛ اگر انسان برای زندگی آخرت آماده نباشد، ورودش به آن‌جا با دلهره و عذاب خواهد بود.براستی همه انسان‌ها در سرازیری قرار دارند و به سرعت به انتهای آن نزدیک می‌شوند که در این سرازیری دو در به روی آن‌ها باز می‌شود. یک در به سوی بهشت و یک در به سوی جهنم و عذاب و بدبختی. و انسان‌ها خودشان باید تعیین کنند که کدام در به رویشان باز شود.با آخرت‌شناسی درست، دنیای خوش و آرامی را برای انسان فراهم می شود.حضرت علی «علیه‌السلام» فرمودند: رحمت خدا شامل حال کسی می‌شود که بداند از کجا آمده، در کجا هست و به کجا می‌رود.
در اسلام اصل بسیار مهمی داریم به نام «معاد». معاد یعنی بازگشت و کسی به معاد و بازگشت معتقد است که ایمان داشته باشد که من قبلاً پیش خدا بوده ‌است. در قرآن هم خداوند می‌فرمایند: به سوی او برمی‌گردیم، پس رفتنی در کار نیست.زمین جایگاه موقت انسان است و در این جایگاه وظایفی دارد و باید در این رحم رشد کند تا برای مرحله بعد آماده شود.استاد سپس اشاره نمودند که باید باور کنیم که خانواده ما زمینی نیستند، خانواده اصلی ما خانواده آسمانی ما هستند و انسان در دنیا دو وظیفه دارد 1- وظیفه راه‌شناسی و 2- وظیفه آخرت‌شناسی که کجا می‌خواهد برود.خوراک قبر، فقط باطن انسان است و به فرموده امام سجاد «علیه‌السلام» چاهی از چاه‌های جهنم، هیزم و آتشش باطن انسان است و تمام نعمت‌های درون بهشت از درون انسان تولید می‌شود.سؤال‌هایی که در آخرت و در قبر از انسان می‌شود باید با وجودش پاسخ دهد و آن‌جا دهان او را می‌بندند و این‌طور نیست که انسان به ذهنش بسپارد که آن‌جا بتواند جواب بدهد، باید برایش وجودی شده باشد. ما همین الان با نحوه زندگیمان داریم به آن سؤالات پاسخ می‌دهیم.
قرآن کریم می‌فرماید: تا خدا هست، تو زندگی خواهی کرد. «خُلِقتم للبقاء لا للفناء»؛ اصلاً فوت وجود ندارد.یک رابطه ریاضی بین رحم مادر و دنیا وجود دارد و آن این است که جنینی که در رحم مادر هست در دنیا هم هست ولی خبری از دنیا ندارد. فاصله زمانی و مکانی با آن ندارد. جنین تا زمانی که متولد نشده این را نمی‌فهمد. رابطه دنیا و برزخ هم همین‌طور است. الآن برزخ دنیا را احاطه کرده، فرشته‌ها و ائمه «علیهم السلام» حضور دارند اما همه چیز یک نظام دیگری دارد. باید دنیا باشد که رحم به‌وجود بیاید و به همین ترتیب اول آخرت بوده که دنیا به وجود آمده است. یک نفخه الهی از عالم برتر به عالم پایین‌تر آمده است.ایشان در پایان تاکید فرمودند که بدن برای انسان ابزار است و فوت یعنی عوض کردن ابزار. اما این بدن شعور دارد، احترام دارد و لعنت می‌کند کسی را که خوب به آن رسیدگی نکند.