«شب بیست و یک ماه رمضان»
حضرت امیر«علیه‌السلام»: مرگ سختی‌ها و گرداب هایی دارد که بسیار ترسناک تر از آن است که بتوان وصفش کرد.
انسان باید از بد مردن به خدا پناه ببرد، یکی از دعاهای مهم در ماه مبارک رمضان، طول عمر و عاقبت به خیری انسان است و این که از خدا کشته شدن در راه خودش را بخواهد.
انسان هرگز نباید به گذشته خود مغرور شود و نباید مطمئن باشد که عاقبت به خیر می‌شود.
نبی اکرم«صلی‌الله علیه و آله و سلم»: انسان زمان های طولانی اعمالش بهشتی است ولی خاتمه کار عمل جهنمی‌هاست.
هیچ مؤمنی نباید انسان گناهکار را ریز و کوچک ببیند، انسان باید دائماً با دل نگرانی ختم به خیر عاقبتش را از خداوند بخواهد.
عبادات نباید انسان را مغرور کند و پشتوانه گناهان بعدی او باشد.
حضرت علی«علیه‌السلام» می‌فرمایند: حقیقت سعادت این است که عمل انسان به یک عمل سعادتمندانه ختم شود و حقیقت شقاوت این است که عمل انسان به عمل اهل شقاق ختم شود.
پیامبر«صلی‌الله علیه و آله و سلم» می‌فرمایند: مؤمن همیشه از سوء عاقبت می‌ترسد. مؤمن به همان اندازه که از سوء عاقبت می‌ترسد، به حسن عاقبت خودش امیدوار است. هیچ کس حتی مؤمنان هم عاقبت خود را نمی دانند به همین دلیل در نماز می‌گویند اهدنا الصراط المستقیم.
آفت های سختی سکرات موت:
1- پیوند نداشتن با اهل بیت«علیهم السلام»
2- شیطان
3- ندیدن حقیقت انسانی خود
4- نماز: انسان زمانی که بتواند بین کار دنیا و نماز تشخیص اولویت بدهد، می‌تواند لااله الّا الله بگوید.
5- عاق والدین
6- قطع رحم
عواملی که جان دادن انسان را آسان می‌کند:
1- انس با حق تعالی
2- دوستی محمد و آل«صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
پیامبر اکرم«صلی‌الله علیه و آله و سلم» می‌فرمایند: سوگند به خداوندی که جانم در دست اوست، روح مؤمن از او جدا نمی شود مگر اینکه هنگام موت به همراه ملک الموت، مرا و علی و فاطمه و حسن و حسین را می‌بیند، پس اگر از دوستداران ما بود ما را می‌بیند و من به ملک الموت می‌گویم با او مدارا کن که او مرا و اهل بیت مرا دوست می‌داشت و اگر از دشمنان ما باشد به ملک الموت می‌گوییم که به او سخت بگیرد که او مرا و اهل بیت مرا دشمن می‌داشت.
این که چگونه پنج تن را می‌بینیم بستگی به این دارد که رابطه ما در اینجا با آنها دوستانه و گرم است یا ضعیف و خشن؛
سینه زن ها، گریه کنان، کسانی که اهل نذر هستند بدعاقبت نمی شوند، ارتباط با ایشان باید از طریق دل برقرار شود نه عقل، اما دلدادگی که عقل و معرفت آن را پشتیبانی می‌کند.
نام گذاری برای فرزندان باید با استفاده از اسامی زیبای اهل بیت باشد، زیبایی این اسامی برای کسی که ذائقه سالمی دارد قابل درک است.
افرادی که از حجاب یا ذکر خوششان نمی آید بد جان می‌دهند زیرا با تجلیات و ظواهر دنیا انس داشته اند.
امام حسن عسگری«علیه‌السلام» می‌فرمایند: هیچ زن و مردی نیست که در ظاهر با امیرالمؤمنین«علیه‌السلام» بیعت کرده و در باطن آن را نقض کرده و در نفاق بماند، مگر هنگام آمدن ملک الموت و قبض روحش، شیطان و اعوان و انصارش برای او متمثل می‌شوند و هم چنین آتش جهنم و عذاب های آن در جلو چشمش ظاهر می‌گردند.
امام صادق«علیه‌السلام» می‌فرمایند: رشته مرگ در موقع قبض روح مؤمن، به او می‌گوید آرام باشد، سوگند به خدایی که محمد«صلی‌الله علیه و آله و سلم» را به حق مبعوث کرد، من برای تو از پدری مهربان، مهربانترم، دیدگانت را بگشای و بنگر، سپس پیامبر و علی و حسن و حسین و سایر ائمه بر شخص مجسم می‌شوند.
ملک الموت تک تک ائمه را به مؤمن معرفی می‌کند و می‌گوید اینها هم نشینان تواند. در این هنگام ندا می‌آید: ای نفس که به واسطه محمد و آلش آرامش یافتی بازگرد به سوی پروردگارت درحالیکه ولایت ائمه را پذیرفته و بدان خرسندی، پس داخل شو در زمره بندگانم و داخل شو در بهشتی که مهیا ساختم.
ملک الموت مؤمن را مخیر می‌کند بین ماندن در آن عالم و بازگشت به دنیا، در آن حال هیچ چیز برای او بهتر از خارج شدن جان نیست.