منتظران منجی علیه السلام

در مورد ثواب‌ها حضرت می‌فرماید: اگر به شما روایتی رسید که این کار ثواب دارد و شما به عشق آن ثواب آن کار را انجام دادید باز هم خداوند برای شما آن ثواب را در نظر می‌گیرد. با عقل جور دربیاید. با شرایط و اقتضائات زمانی و مکانی تطبیق داشته باشد.
امام صادق علیه السلام فرمودند: هرکس بشنود فلان کار فلان ثواب را دارد و آن کار را انجام دهد به آن ثواب حتماً خواهد رسید. هرچند واقعاً آن‌گونه که شنیده نباشد.
امام باقر علیه السلام فرمودند: اگر بر کسی رسید که فلان کار را خداوند فلان ثواب می‌دهد و او آن کار را انجام دهد حتی اگر آن‌گونه که به او گفته‌اند نباشد، به آن ثواب حتماً خواهد رسید. کار خیر را هر کس (مسلمان یا کافر) انجام دهد خداوند تبارک و تعالی برایش ثواب درنظر می‌گیرد. چون اساساً تولید خیر و زیبایی تخلق به اخلاق الله است و نزد خداوند تبارک و تعالی ارزش دارد. حیوانات حشر دارند. اگر به حیوانات ظلم شود و بیهوده کشته شده باشند مجازات می‌شوند چون شخصیت و روح و احترام دارد. سنگ و اشیاء مادی هم احترام و شخصیت دارند. از نظر قرآن ما هیچ موجود بی‌شعور و مرده نداریم. فقط مراتب احساس و شعور و شخصیت آن‌ها فرق دارد.
در سوره بقره خداوند می‌فرماید: سنگ‌ها معرفت دارند اسم خدا را می‌شنوند روی آن‌ها تأثیرگذار است. ولی ممکن است در قلب‌های شما تأثیر نداشته باشد. خداوند می‌فرماید: خیلی از شما قیمت‌هایتان از سنگ‌ها هم کم‌تر است. چون شنیدن اسم خدا، آخرت و ... هیچ تأثیری ندارد. انسان با شنیدن این روایت می‌تواند میزان رشد خودش را بفهمد. آیا از سنگ یا حیوانات بهتر است یا نه؟ در مجموع هیچ موجود بی‌شعوری در عالم نداریم. (ستون حنانه، منبر پیامبر)
با همه چیز با احترام رفتار کنید. هر موجودی که خیری از او سر بزند، خداوند برایش ارزش خاصی درنظر دارد. از بین پرنده‌ها، بهترین پرنده قمری است چون بیشترین ذکر خدا را دارد.
کافر هم اگر خلقی از اخلاق الهی را در خود ظهور داد به نحوی اجر خودش را می‌برد.
خداوند می‌فرماید: حتی به کافران و حیوانات هم به خوبی‌هایشان توجه کنید. اهل بیت در ارزیابی افراد به خوبی‌هایشان توجه می‌کردند. متأسفانه ما به بدی‌های دیگران توجه می‌کنیم و با مردم کنار نمی‌آییم، تحملشان نمی‌کنیم. اگر خدا هم بخواهد مثل ما رفتار کند، همه ما جهنمی هستیم.
نبی اکرم صلوات الله علیه فرمودند: هیچ آدم نیکوکاری کاری را انجام نمی‌دهد (چه مسلمان چه کافر پس ما کافر محسن هم داریم. نکته مهمی که قرآن به ما یاد می‌دهد این است که اکثر مردم دنیا چه کافر چه مسلمان آدم‌های خوبی هستند، آدم بد در جهان خیلی کم هستند.) رهبران الهی و انسان‌های مثبت همیشه نسبت به رهبران کافر و بد خیلی بیشتر بودند. معمولاً تولید انسان‌های خوب بیشتر از تولید انسان‌های بد بوده است. اکثرشان به‌خاطر استضعاف فکری و نرسیدن دین اسلام کافر شده اند اما باطناً بسیاری از اخلاق‌های اسلامی را دارند.) رهبران فاسد، طاغوت و مستکبرین اجازه تغذیه مثبت را به این‌ها نمی‌دهند و این‌ها مستضعف می‌مانند. به تعبیر قرآن؛ اگر امامان کفر از بین بروند اکثر مردم جهان نجات خواهند یافت.
اگر مسلمانی با غیر مسلمان خواست ارتباط برقرار کند تعریف شده است، نباید به هیچ‌وجه روی عزت و آبرویش و دینش تأثیر منفی نداشته باشد. قرآن می‌فرماید: اگر این را تضمین کردید هرقدر می‌توانید به کفار هم مهربانی کنید و عدالت را در حقشان رعایت کنید. ممکن است در اثر استضعاف فکری و فرهنگی دینی هم نداشته باشد. انسان‌ها باید باهم روابط خوبی داشته باشند. این حدیث به ما یاد می‌دهد ما باید درصد زیادی از بداخلاقی‌ها و خشونتمان را کنار بگذاریم. کمالات آدم‌ها را ببینیم. همه ملت‌ها را دوست داشته باشیم و سعی کنیم تا می‌توانیم به آن‌ها محبت کنیم.
رسولِ خوبی‌ها فرمودند: هرکس که کار خوبی انجام دهد خداوند به او اجر خواهد داد. چه‌طور به کافر هم خدا اجر می‌دهد؟ اگر به خویشان خود سر بزند یا صدقه بدهد یا یک کار خوب انجام دهد، اجرش را می‌بیند. خداوند یا به او سرمایه می‌دهد یا به نحوی جبران می‌کند.
خداوند می‌فرماید: ما هیچ کس را عذاب نمی‌کنیم مگر این‌که پیام پیامبر ما به او نرسیده باشد.
خداوند انواع خیرات را به کسی که کار خیر انجام داده می‌دهد.
نتیجه بحث حسنات؛ انسان چون مسیر آخرتی و ابدی دارد. مسیر زندگی ما یک مسیر طولانی است اگر این مسیر و طولانی بودن راه را کسی این را باور نکند، کم‌کاری می‌کند و بعد به حسرت می‌افتد.
کسانی که از دنیا رفته‌اند پیغام می‌دهند: اگر بدانید ما چه‌قدر کم داریم و نیاز داریم استخوانی را که جلوی سگ می‌اندازید به نیت ما می‌اندازید.
به ما زیاد توصیه شده در ثواب حریص باشید.
به امیرالمؤمنین علیه السلام عرض کردند؛ چرا این‌قدر در ثواب حریص هستی؟ حضرت فرمودند: من اگر مطمئن بودم این کارهایی که می‌کنم خدا می‌پذیرد، این‌قدر حرص نمی‌زدم.
مؤمن همیشه باید بین خوف و رجاء باشد.
متأسفانه ما وقتی را که برای آخرت می‌گذاریم، خیلی کم است.
قیامت احتیاج به توشه و آذوقه داریم که همه آن از دنیا می‌رسد. این دنیا دوران تمرینی است ماجرای حیات ما از وفات شروع می‌شود. در دوران رحمی جنین پرتلاش است و بیشترین همت جنین برای دنیاست. لذا حضرت می‌فرماید: بیشترین همت خودتان را برای آخرت بگذارید به عشق آخرت خودمان را به زحمت بیاندازیم و لذت ببریم. بیشترین خوشحالی تو باید خیراتی باشد که برای آخرت می‌فرستی. به عشق آخرت خودمان را به یک زحمت بیاندازیم تا لذت ببریم. آنچه زودتر برای آخرت فرستادی بیشترین شادی را می‌آورد.
یک چیز در سختی‌ها همیشه باید ما را شاد نگه دارد و آن هم ذخیره‌سازی برای آخرت است.
چهره فرشته‌هایی که جانت را می‌گیرند، نوع برخورد ائمه در شب اول قبر همه به خود آدم بستگی دارد. اولین چیزی که در قبر وارد می‌شوید دلچسب انسان است این است که در آغوش رسول اکرم صلوات الله علیه ‌باشیم. «نُم نومه العروس» کارت دعوت برای بهشت هر کدام از معصومین:به دست ما برسد. بهشت و جهنم ظهور نفس خودت است.ما برای مهمانی‌های آخرتی‌مان سرمایه‌گذاری نمی‌کنیم.نفس ما قبر ماست. روح ما بهشت و جهنم را می‌سازد.عرضه نداری در دنیا اهل سرور و شادی باشی در آخرت هم همین‌طور خواهی بود.