حسنات 9
حسنات 9
پیامبر صلوات الله علیه فرمودند: امت من ده شکل در قیامت محشور میشوند. عمل، شکل انسان را عوض میکند.
امام صادق علیه السلام فرمودند: خداوند حیوانات را از اخلاق انسان خلق کرده است. جلوههای گوناگون اخلاق انسان حیوانات هستند. باطن انسان شکل دارد. گاهی به شکل ترکیبی است از هر حیوانی شکل میگیرد. ما به صورت قلب خود محشور میشویم.
ملک الموت زیباترین مخلوق خداست اما به شکل باطن هر کسی ظهور میکند زشت یا زیبا. اگر کسی بخواهد ظاهر زیبا داشته باشد بداند که از باطن زیبا، زیبایی ظاهر را میگیرد. کسانی که به دنبال زیبایی باطن هستند وقتی این حدیث را بشنوند چه چیز یاد میگیرند؟ هیچ چیز مثل نیکی باطن را زیبا نمیکند. احسان به دیگران (همه کس) باطن را زیبا کند. این حدیث یک راهکار بسیار زیباست حتی برای برطرف کردن زشتیها کارآمد است.
انسان باید به اسم «محسن» و «احسان» تشبیه پیدا کند.
به خاطر نیکیها و احسان انسان حاضر است جان خود را فدا کند.
انسان چگونه بنده نیکیها میشود؟ پس نیکی از هر کس سر بزند زیباست چون خود نیکی زیباست. پس نمیتوان آن را انکار کرد حتی اگر دشمن آن را انجام دهد. دشمن است اما زیبایی دارد. برای همین میتواند همه را اسیر خود کند چون انسانی نیست که از زیبایی بدش بیاید.
همانطور که زیبایی بیرونی همه را جذب میکند، زیبایی درون که احسان و نیکی است بیشتر و بیشتر جذابیت دارد.
در بسیاری ازدواجها، زیبایی درونی یک فرد علیرغم نداشتن زیبایی ظاهر همسرش را تا آخر عمر عاشق نگه میدارد. حتی تجربه جهانی ثابت کرده انسانها بیش از آنچه دل بسته و وابسته زیبایی ظاهر باشند، دل بسته زیبایی درون هستند.
در روایت داریم؛ نیکوکاری محبت میآورد. حتی اگر حیوان وحشی از انسان محبت ببیند، دلبسته انسان میشود و آن حیوان وحشی حاضر است جان خود را به خاطر انسانی که به او محبت کرده از دست بدهد. حیوان این را خوب میفهمد.
ما چهقدر در عملکردهایمان ضعیف هستیم که باهم دچار اختلاف میشویم. آنهایی که یک عمر به آنها محبت میشود و دلشان نرم نمیشود چهقدر خطرناک هستند. مثلاً محبت یک عمر پدر و مادر را به خاطر چند رفتار نمیبینند! آثاری که دیگران در زندگی ما داشتند را نبینیم. محبت زن و شوهر به خاطر چند مسئله از بین برود.
امام سجاد علیه السلام فرمودند: اگر انسان جان خود و خانوادهاش را فدای معلم خود کند، کاری نکرده است.
اما ما چه زود به خاطر مسائل طبیعی دشمن میشویم. بدیها را خوب میبینیم و یادمان میماند اما در مورد نیکی اینگونه نیستیم.
کوچکی روح، تنگی نفس، بیشخصیتی، فقر روح و آدم کوچک باعث همه این رفتارهاست. اینها همه نجاست روح است و نجاست به آب قلیل که میرسد باقی میماند. اما آب کر نجاست را از بین برده و پاک میشود.
هنوز یک عمر غرق محبت یک نفر است اما بدیهایش را میبیند.
در روایت داریم؛ کسی که بسیار نیکوکار باشد، برادرانش او را دوست دارند.
تنها راه ایجاد محبت و وحدت این است که به همدیگر نیکی بیشتری کنند.
کسی که نیکی او زیاد باشد خدمتگزار و خادمان او بیشتر خواهند شد. کسی که به زیردستانش بیمهری کند، انتظار محبت نداشته باشد. ممکن است کسی با زهر چشم گرفتن و قلدری کردن اطاعت جلب کند اما محبت را نمیتواند (مثل فرعون). این کار جز فشار قبر و هزار سال راه آخرتی چیزی برای خود نمیتواند بخرد.
اگر قرار است کسی مطیع باشد و حرف گوش کند و احترام بگذارد چه خوب است از روی محبت باشد. آدم موفق و برتر این است که از روی محبت به او احترام کنند و اطاعت کنند. مثل پیامبر اکرم9که میتواند چنان مجموعهای را جمع کند که آنگونه برایش جانفشانی کنند.
با قلدری و تهدید نمیشود عاشق پروری کرد.
حضرت علی علیه السلام فرمودند: کسی که به مردم احسان و محبت میکند، محبت دائمی مردم را بر خود دارد.
نمونه این در زمان ما، امام خمینی;که سختترین فشارها را تحمل کرد برای مردم و مردم هم آنچنان دوستش داشتند.
مثلاً کسی که خیلی اهل دین نیست اما همه او را دوست دارند به خاطر این است که اهل احسان و محبت است. مثل عروسی که خانواده همسرش او را دوست نداشتند ولی او عرضه محبت کردن را داشته و حالا همه او را دوست دارند. کسی که میگوید در خانواده همسرم کسی مرا دوست ندارد بهخاطر خودش و کوچکی روح خویش است که عرضه محبت کردن ندارد. بخل اقتصادی، بخل معنوی داشته است. بخل، دوری و جدایی و سردی و خشکی میآورد.
در روایت داریم؛ بخل تمام ضررهای عیب را با خودش دارد.
کسی که مانع شود همسرش به خانوادهاش کمک کند و بخل کند و راه را ببندد، خدا راه او را میبندد و منفور هم میشود.
تا زمانی که از پوست خودخواهی بیرون نیایید امکان ندارد بتوانید تولید محبت کنید.
از پول و مادیات بگذرید! بچههایی که نسبت به محبت کردن به خواهر و برادر و پدر و مادر بخیلاند، نمیتوانند تولید محبت و عاطفه کنند. چه بسا فرد 15 سالهای تمام فامیل را جذب خود کرده و فرد 70 سالهای که منفور همه است و همه آرزو میکنند که او را دیرتر ببینند یا اصلاً نبینند.
پیامبر اکرم صلوات الله علیه فرمودند: ذاتی دل، جبلّی دل بر این است که کسی که بر او محبت و احسان کنی، محبت دارد و اگر به او بدی کنی بغض تو را دارد.
فردی که پیش امام حسن علیه السلام آمد فحش کاری کرد و ... آخر سر هم عاشق حضرت شد.
خدوم بودن و محبت کردن کار انسانهای بزرگ است.
+ نوشته شده در سه شنبه ۲۸ دی ۱۳۸۹ ساعت 4:7 توسط محمدرضا
|