صحیفه سجادیه 3

 

شناخت اسماء باعث می‌شود که رابطه ما با خدا تنظیم شود. وقتی اسماء شناخته نشده باشد، رابطه ما با خدا قطع و وصل می‌شود. تمام اسماء الهی و صفات خدا و تمام کمالاتی که در خدا هست در این شخص ظهور دارد. معصومین «علیهم‌السلام» مظهر تجلی آن اسماء هستند. خداون تمام اسمائش را در معصوم ظهور داده است و یا معصوم ذاتش اسماء الهی است. معصوم تمام اسمائی را که در قرآن می‌خوانید دارد. معصوم خودش شافی است زیرا مظهر خداوند است.
ابراهیم «علیه‌السلام» می‌خواهد خودش محیی شود. اسماء را داشتن یک نوع توانایی است. آنان متن عالم اسماء الهی و اسم اعظم خدا هستند.
امام زمان «علیه‌السلام» حقیقتی ممتد است که حضور مادی دارد و بدنش یکی نیست. می‌تواند از خیال شما شروع کند و با شما مکاشفه کند. مکاشفه ارتباط عالم خیال در خارج است. حضوری هم در عالم برزخ دارد. معصومین «علیهم‌السلام» می‌فرمودند: از کل اسماء اعظم 72 را داریم و فقط یکی نزد خداست.
روی وجود مقدس امام زمان «علیه‌السلام» فکر کنید که در این صورت خیلی از موانع برداشته می‌شود.
امام صادق «علیه‌السلام»: نحن والله اسماء الحسنی؛ خداوند اسماء حسنی دارد و امام صادق «علیه‌السلام» فرمودند: حقیقت اسماء حسنی ما هستیم.
چون خداوند فقط هدایت ما را به عهده دارد. و مسیر تخصصی از دنیا تا ابدیت را خدا ساخته است پس من هدایت را باید از خدا یاد بگیرم. خدایی که دنیا را با اطلاعاتش می‌شناسد. 7 دسته اطلاعات تخصصی که باید کسی داشته باشد تا موجودی را هدایت کند.
به‌خاطر من پیامبر به کره زمین آمده است. بی‌نهایت لطافت از آن بالا آمده در بی‌نهایت خشونت. بدن پیامبر خیلی لطیف است که سایه ندارد. ما آن حقیقت را چون در قالب بدنی می‌بینیم. پرتو شیطان آدم را به حسادت می‌کشد. مواظب باشیم چهره وجه‌الخلقی ما را فریب ندهد. جنبه وجه‌الخلقی باعث حسادت می‌شود. به جنبه وجه‌الربی انسانها نگاه کنیم. هرکس به آدم بزرگی نزدیک باشد خطرش بیشتر است.
به احترام معلم و پدر و مادر از جابرخیز، حتی اگر سلطان و پادشاه باشی. ظهور زندگی پیامبر «صلی‌الله علیه و آله و سلم» یک شیوه ساده بوده است. پیامبر «صلی‌الله علیه و آله و سلم» وقتی در جمعی می‌نشست کسی نمی‌توانست تشخیص دهد رسول خدا کدامیک از اینهاست.
همه اسماء رقیق شده یک اسم است. در نظام اسماء، اشیاء را نگاه کنیم. او هندسه این عالم در نظام اسماء الهی را شناخته و می‌داند که مثلاً این اسم اقتضائش لیل و دیگری نهار و... است.